Selamat tinggal!

Tot ziens!

Na anderhalf jaar voorbereiden, plannen en proberen Indonesië rond te krijgen, is het eindelijk gelukt. Morgen vertrek ik om 05:15 richting Schiphol, om die kant op te gaan. Samen met elf andere Nederlanders vlieg ik naar Indonesië, negen hiervan vertrekken naar Sulawesi en Jan en Matthijs gaan samen met mij naar Surabaya. Zij doen een sportopleiding in Heerenveen. De andere negen zien wij weer terug op Bali, waar zij genieten van hun laatste week in Indonesië. Ik ga vervolgens zelf weer terug naar Surabaya. Ik ga hier dan mijn stage afmaken en uiteindelijk nog wat rondreizen.

Surabaya, een stad met 2.800.000 inwoners en dat terwijl ik zelf uit een dorp kom met ongeveer 225 inwoners.

Het laatste weekend in Nederland

Afgelopen zaterdag hadden mijn ouders een afscheidsfeest georganiseerd. Het was de bedoeling dat dit een geheim bleef tot zaterdag, maar dit was niet helemaal gelukt. Maandag had ik een verjaardag van mijn oom en hij vroeg mij hoeveel mensen er zaterdag zouden komen. 

Omdat het nogal lastig is om een gitaar mee te nemen, heb ik een Ukelele gekregen, waar ik thuis al hard mee aan het oefenen ben gegaan.

Inmiddels kan ik al wel Happy Birthday en een paar akkoorden spelen, maar dat wordt straks vast meer!

Op naar Surabaya

Wij gaan wonen bij Ruhijati Soeharto, ook wel Ibu Soeharto. Ibu betekent in het Indonesisch mevrouw / moeder. Ibu is een Indonesische vrouw die erg betrokken is bij het weeshuis. Dit weeshuis bevindt zich ook bij ons in de straat en hier zullen wij veel activiteiten gaan doen. 

Woensdagnacht 0315, Nederlandse tijd, komen wij aan in Surabaya en worden wij opgehaald door Eulis Ina, de juf van de school waar we ook lessen en activiteiten gaan verzorgen.

Op deze manier maken wij echt deel uit van de Indonesische cultuur. Door het digitale tijdperk heb ik inmiddels al veel contact gehad met zowel Ibu en Eulis Ina. Woensdag mogen we hen eindelijk echt ontmoeten. Ik kijk er naar uit!