Laatste twee weken.

Op het moment van schrijven ben ik inmiddels alweer thuis, dat is wel even anders dan in Indonesië. Stel je even voor dat je alles wat je in Azië deed in Nederland zou doen. Afdingen op willekeurige producten in winkels, gewoon de weg oversteken en seinen naar de auto's met je hand dat ze maar moeten afremmen (anders sta je er over drie uur nog) en iedere maaltijd buiten de deur eten.

Zo zijn er nog wel veel meer dingen van verschil. Maar hier zullen we op den duur toch weer aan moeten wennen. Maar een ding weet ik zeker, terug ga ik hoe dan ook!

Lombok, Indonesië. 

Nadat ik naar Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië was geweest, kwam ik op 16 mei weer terug in Indonesië. Met een veel te lange transit in Jakarta, kwam ik uiteindelijk aan op Lombok. Ik ging hier de eerste drie dagen naar Kuta, een plaats dicht in de buurt bij heel veel mooie stranden en watervallen.

De eerste dag besloot ik samen met wat andere Nederlanders om te gaan surfen, iets waarvan ik nooit gedacht had dat ik dat ooit zou doen. Zoals sommigen van jullie misschien weten is mijn balans alles behalve goed, dus dit duurde wel even voor ik überhaupt op dat bord kon gaan staan. Ongelooflijk vaak gevallen, maar het was echt de moeite waard en zeker leuk om later nog eens te doen.

​

De volgende dag was het tijd om naar drie watervallen te gaan. Hier gingen we met een chauffeur heen en dit was weer een lekker dagje. Een probleem wel... 

Alle eettentjes waren gesloten vanwege de Ramadan. Vandaar dat we met zijn vijven lekker een aantal koekjes als lunch hadden.

Na deze dag moest er ook een keer wat gebeuren voor school en ging ik naar de homestay dichtbij de Rinjani. Mt. Rinjani is de een-na-hoogste vulkaan van Indonesië.

Mt. Rinjani

Daar zitten we dan, vol goede moed om de Rinjani te beklimmen. Als je de recensies las, wist je dat het achteraf de moeite waard zou zijn, maar dat de tocht er naar toe echt heel zwaar zou worden.

Ik moet zeggen dat er geen woord van gelogen was. Het was echt afzien, op sommige momenten vroeg je jezelf echt af: waarom doe ik dit ook alweer? Maar dan kijk je om je heen en snap je het ook wel weer.

Achteraf gezien wel een van de gaafste dingen die ik gezien en gedaan heb. De mannen die de tenten, de kookspullen en al het eten droegen, deden dit gewoon op hun slippers. Voor mij was het op bergschoenen al een beste uitdaging.

De volgende dagen beschrijf ik met de volgende woorden: spierpijn, bijkomen bij het zwembad en traditionele massage. Veel verder dan de Indomaret, 400 meter verder op ben ik buiten mijn Homestay niet geweest. Een beetje zwemmen, een beetje bezig voor school en volop uitrusten.

Op woensdag was het tijd voor de vierdaagse boottocht van Lombok naar het eiland Flores. Super veel leuke mensen ontmoet, mooie plekjes gezien, gesnorkeld met een manta ray en een schildpad, Nemo gespot op pink beach (wat eigenlijk helemaal geen roze strand was), Komodo eiland bezocht en de zaterdagavond met zijn allen van de boot afgesloten in ''Paradise''.

Vervolgens vloog ik terug naar Surabaya, om daar mijn spullen te pakken, om uiteten te gaan met mijn Indonesische, Nederlandse en Duitse gemaakte vrienden, om de kinderen van de school nog een keer te bezoeken, om nog een dagje naar Madura eiland te gaan om vervolgens de volgende dag op woensdag weer naar huis te gaan.

De reis ging vlot en voor ik het wist zat de reis van 24 uur er weer op. Morgen ben ik (al)weer een week in Nederland en ik moet zeggen dat het nog wel wennen is, maar dat zal wel vanzelf weer komen.