Geen bericht, goed bericht!

1 mei 2018 - Soerabaja, Indonesië

Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste blog geschreven heb. In de tussentijd heb ik heel veel meegemaakt: een weekje Bali, een aantal dagen Gili Trawangan, doordeweeks stage en in de weekenden veel op pad geweest en mijn familie in Yogyakarta ontvangen. Het volgende weekend zijn we samen naar Malang gegaan, vervolgens heb ik ze ontvangen in Surabaya en daar de school laten zien en daarna hebben we samen mijn verjaardag gevierd op het mooie Nusa Penida.

De tijd vliegt, mijn laatste volledige maand is nu ingegaan. Het klinkt voor mij alsof ik ieder moment naar huis kan gaan. Dit komt waarschijnlijk ook omdat ik op 7 mei al afscheid op de school neem. Daarna heb ik nog tijd om wat rond te trekken en (nog) meer te zien.

Bali ​(28 maart 2018- 4 april 2018)

Het was alweer tijd voor de laatste week van Jan en Matthijs. Samen met hen vloog ik naar Bali en de hele groep stond al op ons te wachten. Het was leuk om te horen van de anderen wat hun ervaringen waren in Indonesië, vooral omdat zij in een ander gedeelte van Indonesië zaten en dus ook andere dingen ervaren hadden.

In Bali heb ik ook voor het eerst op een scooter op de openbare weg gereden. Op sommige momenten was dit nog wel even lastig, maar hier raakte ik steeds meer aan gewend. Vanaf ons hotel ben ik samen met Leslie en Femke gaan toeren en zijn we uiteindelijk bij de Tanah Lot uitgekomen. Een mooie tempel in het water. Het was heel makkelijk om hier een scooter te hebben, aangezien onze vrienden van Go Jek op Bali niet overal te vinden zijn. Go Jek is een applicatie die haast overal voor te gebruiken is. Je kan taxi's, eten en medicijnen bestellen. Daarnaast kan je iemand bestellen om langs te komen om je te masseren en als je echt lui bent, heb je ook nog go clean: dan komt er iemand om je kamer schoon te maken.

Kortom een gat in de markt!

Een heerlijke week in Bali gehad en hier zelfs nog een oude bekende tegengekomen! Toen ik in havo vier zat, ben ik met een internationaal project naar Sobibor in Polen geweest en daar was Merel vanuit een andere Nederlandse school ook. Zij doet haar minor in Yogyakarta en was op hetzelfde moment als ons in Bali, een goede reden om dus even af te spreken!

Dagje touren met Leslie en Femke - Tanah Lot- ik +uitzicht van bovenDagje touren met Leslie en Femke- op de scooterTegenunan Waterfall - Jan en LeslieBeetje uitkijken over de rijstvelden van Ubud

Na Bali ging ik door naar ​Gili Trawangan​. Een van de Gili eilanden die bij het grotere eiland Lombok behoort. Mijn eerste reis alleen en tenslotte mijn eerste hostel. Ik had van Merel en Sophie gehoord dat Gili La Boheme een leuk en gezellig hostel scheen te zijn dus hier heb ik maar een kamer geboekt. Veel leuke mensen ontmoet en lekker over dit eiland gefietst en vooral veel gesnorkeld. Je leest het goed ja gefietst, op dit eiland zijn geen auto's en motors, alleen fietsen en paard en wagen.

Mooie dagen gehad met Marco en Dario uit Zwitserland 2ParadiseSunset Gili Trawangan

Hierna was het weer tijd om stage te lopen. Daarvoor ben ik tenslotte hier. Ik kwam na twee weken weer op de school en al gauw bleek het dat heel veel kinderen mij erg gemist hadden. Twee meisjes uit de klas 2A kwamen naar me toe en zeiden: ''Mr. Maarten, please promise me that you will never leave Indonesia.'' Lieve Nayla en Kayla, ik zou graag nog langer willen blijven, maar 7 mei is toch echt mijn afscheid op de school. Vervolgens gaven zij mij een knuffel, die best wel lang duurde. Na een tijdje vond ik het wel weer mooi geweest en vroeg ik ''sudah?'' (klaar?) waarop zij antwoordden: belum (nog niet). Mr. Maarten please promise us that you will never leave Indonesiaonze begroetingimageGroepsfoto 4B

Het was tijd om bezig te gaan met mijn lessenserie over burgerschap. Een goede burger in Indonesië moet het zogenaamde Pancasila kennen en zich hierna gedragen. Dit gaat onder andere over het hebben van een God, mensen met een andere religie accepteren en over het principe van Bhinneka Tunggal Ika: we zijn allemaal anders, maar dat maakt niks uit: we zijn tenslotte Indonesisch. Maar om de kinderen hier over te leren, moest ik natuurlijk zelf ook de regels van de pancasila uit mijn hoofd leren, met de bijhorende betekenis. Dit was nog wel even een klus, met name de vierde regel van de Pancasila. 

1. Ketuhanan Yang Maha Esa​: er is maar een God en we moeten mensen met een ander geloof respecteren.

2. Kemanusiaan yang adil dan beradab: heeft te maken met humaan zijn naar elkaar en elkaar respecteren.

3. Persatuan Indonesia: verenigd Indonesië. 

4. Kerakyatan yang dipimpin oleh hikmat kebijaksanaan dalam permusyawaratan dan perwakilan​: heeft te maken met democratie.

5. Keadilan sosial bagi seluruh rakyat Indonesia:​ heeft te maken met rechtvaardigheid en eerlijk zijn naar elkaar.

Vanuit deze principes heb ik verschillende lessen vormgegeven. Naast de zijn we bezig gegaan met wie ben ik en wat vind ik belangrijk? Hoe gaan we met elkaar om?  We zijn ook bezig gegaan met het beargumenteren van je mening aan de hand van stellingen en hierover in gesprek te gaan. Daarbij zijn we gaan kijken naar de plaatselijke rivier en hebben de kinderen een poster gemaakt om mensen aan te spreken om iets tegen milieuvervuiling te doen.

​​Daarna was het tijd om naar Yogyakarta te gaan om daar mijn familie op te vangen. 

Yogyakarta

​Uiteraard heb ik de bekende monumenten Borobudur, de Boeddhistische tempel en de Prambanan, de Hindoeïstische tempel bekeken. Dit was vrij handig, vorig jaar in de zomer heb ik een Indonesische jongen ontmoet in Frankrijk die toevallig uit Yogyakarta komt. Theo heeft mij twee dagen een beetje rondgereden en veel van de stad laten zien. Op maandag kwam mijn familie dan aan lichtelijk geschokt van het verkeer en de warmte van Indonesië. En eigenlijk dacht ik alleen maar, wacht maar tot je in Surabaya komt: dat is veel warmer en veel drukker.. 

Prambanan tempel 2Borobudur tempel 2T-shirt 😂EINDELIJK goede ijsthee

We hebben twee gezellige dagen gehad en vervolgens afgesproken dat we het aankomende weekend samen naar Malang zouden gaan. Mijn begeleider Eulis en een vriendin van haar zouden ook met ons mee gaan. 

Malang

​Een mooie stad, wat koelere temperatuur en niet zo ongelooflijk druk. Kortom een goede stad om je te vermaken. We hadden twee dagen een chauffeur en hebben zo veel kunnen zien, waaronder: pantai tiga warna, een strand met drie kleuren, kampung warna warni, een slobbenwijk die vervolgens is opgeknapt door het in allerlei kleuren te verven en wij zijn naar Coban Rius geweest.

imageKanoimageimageimage

​​Vervolgens zijn Bianca en Jolanda naar Surabaya gekomen en heb ik hen meegenomen naar mijn school. Ze waren oprecht verbaasd over het enthousiasme van de kinderen. Gaat het echt elke dag zo?! Ik kan je wel vertellen de kinderen zijn elke dag zo enthousiast als ze zien dat je er aankomt. Ook al heb je hen een half uur geleden les gegeven, als je hen daarna op de gang tegenkomt, staan ze weer te stuiteren. Wat zal ik die kinderen missen.

Ik kan me ook nog steeds niet voorstellen dat het er bijna opzit. Wat zijn die kinderen en die leerkrachten veel voor mij gaan betekenen. Wat wel erg leuk was aan de dag op de school met mijn familie, is dat Joshua, een erg leuke docent Engels op de middelbare school, besloot om zijn les totaal anders te doen. De kinderen moesten mijn nichten rondleiden op de middelbare school. Waarbij het dak van de school niet overgeslagen werd. Een aantal kinderen hadden al besloten dat dit wel een goede locatie was voor hun Instagram foto's.

Kinderen gaven rondleiding aan mijn familie. Daar hoorde het dak ook bij!

's Avonds vlogen wij naar Bali om de volgende dag naar Nusa Penida te gaan. Voor Jolanda bleef het lastig de namen te onthouden van de verschillende plekken en soms kwamen er wel mooie creaties uit van woorden die er totaal niet op leken. We hadden een goede locatie uitgekozen: mooi tussen Atuh beach en Crystal bay. We zaten helemaal in het binnenland: de wegen waren slecht en er zijn amper taxi's te krijgen. Onze chauffeur van de haven had het met ons te doen en zei dat hij ons ook wel rond kon rijden de volgende dagen. Ideaal! De kamer was wel erg mooi, groot en hadden een heel huis voor ons drieën.

We zijn de eerste dag naar Atuh beach geweest, waar je conditie lekker op de proef werd gesteld. Door al die trappen, had ik de volgende dag nog spierpijn ook. Eigenlijk wel te gênant voor woorden. Zondag, was mijn verjaardag en deze hebben we erg goed gevierd. Bianca en Jolanda hadden een aantal cadeautjes en kaartjes meegekregen vanuit Nederland dus ik voelde me gelijk wel jarig! Vervolgens gingen wij een dagje op pad met een chauffeur en hebben we hele mooie plekken bezocht: Kelingking beach, Broken beach, Angel's Billabong, heerlijk gesnorkeld bij Boeddha tempel en Gamat Bay, gezwommen en op het strand gelegen bij Crystal Bay.

Het einde van de dag was minder feestelijk, omdat mijn nicht naalden van een zee-egel in haar voet had. Deze zijn giftig en moet je zo gauw mogelijk verwijderen. Hiervoor hadden wij de spullen niet, dus het leek Jolanda beter om naar even langs het ziekenhuis te gaan. Daardoor liepen we wel de feestelijke maaltijd mis, die we de volgende dag maar gedaan hebben. 

Klaar om te snorkelenGroepsfoto Broken BeachKelingking beachP4293355P4283082P4293209verjaardagsdiner

​Tot slot

Vandaag heb ik afscheid genomen van mijn familie en de aankomende dagen loop ik weer stage. Een dag op de basisschool, een dag op de junior highschool en een dag op de senior highschool. Zaterdag ga ik er een dagje erop uit met alle leraren van de basisschool vanwege mijn afscheid en zondag als klap op de vuurpijl nog even een bruiloft meepakken. Maandag is het tijd voor het afscheid op de school en dan dinsdag vlieg ik naar Singapore om daar de boel eens te gaan verkennen. 

​Een erg lang blog, maar dan zijn jullie weer een beetje op de hoogte.

​Sampai Jumpa!

Foto’s

1 Reactie

  1. Annemiek:
    1 mei 2018
    Super verhaal weer Maarten, trots op jou! Een ervaring voor je leven